• Autor: Wioleta Biel
Mam następujący problem. Dwa lata temu zawiesiłem działalność gospodarczą. Jednak od pół roku do chwili obecnej prowadziłem tę działalność, ale całkiem zapomniałem o konieczności jej formalnego wznowienia. W tym okresie opłaciłem zarówno składki ZUS, jak i zaliczki na podatek dochodowy. Czy mogę w jakiś sposób „naprawić” to zaniedbanie, a jeśli nie, jakie poniosę konsekwencje?
Wykonywanie działalności gospodarczej wywiera wiele skutków prawnych szczególnie w zakresie zobowiązań publicznoprawnych. Wprowadzenie do ustawy o swobodzie działalności gospodarczej (u.s.d.g.) instytucji zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej zaowocowało zmianami w ustawach podatkowych, a sama ustawa wprowadziła odmienne od ogólnych zasady dotyczące informowania organów podatkowych o fakcie zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej.
Skuteczność zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej ustawodawca uzależnił od odpowiednio określonego w art. 27a u.s.d.g. obowiązku informacyjnego, który odmiennie traktuje poszczególne grupy przedsiębiorców. W sytuacji zawieszenia działalności przez przedsiębiorców prowadzących działalność jednoosobowo lub w ramach spółki cywilnej warunkiem zawieszenia jest pisemny wniosek przedsiębiorcy złożony do właściwego organu ewidencyjnego, natomiast nie jest konieczne zawiadamianie o tym naczelnika urzędu skarbowego. Ustawodawca zwolnił tych przedsiębiorców z jakichkolwiek obowiązków informacyjnych wobec organów podatkowych.
W celu zwolnienia przedsiębiorcy z obowiązków o charakterze informacyjnym nakładanych przez przepisy innych ustaw, w tym ustaw podatkowych, to organ ewidencyjny, który otrzymał od przedsiębiorcy wniosek o wpis informacji o zawieszeniu wykonywania działalności gospodarczej albo wniosek o wpis informacji o wznowieniu wykonywania działalności gospodarczej, ma obowiązek przekazania tej informacji właściwemu dla podatnika organowi podatkowemu.
Przeniesienie obowiązku informacyjnego na organy ewidencyjne należy traktować jako lege specialis w odniesieniu do ogólnych obowiązków informacyjnych zawartych w szczególności w ustawie o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników.
Zobacz też: Zawieszona działalność a umowa zlecenie
Zgodnie z art. 9 tej ustawy podatnicy mają obowiązek aktualizowania danych objętych zgłoszeniem identyfikacyjnym przez dokonanie zgłoszenia aktualizacyjnego do właściwego naczelnika urzędu skarbowego. W przeciwnym razie podatnik może narazić się na zarzut nieuaktualnienia danych objętych formularzem NIP-1, co zgodnie z art. 81 Kodeksu karnego skarbowego jest zagrożone karą grzywny. Fakt przeniesienia obowiązku informacyjnego na organ ewidencyjny powoduje, że przewidziana w ustawie sankcja nie może w odniesieniu do objętych zakresem hipotezy normy prawnej (art. 27a u.s.d.g.) znaleźć zastosowania.
W aspekcie podatkowych skutków zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej szczególnego znaczenia nabierają wymienione w art. 14a ust. 4 u.s.d.g. czynności, które mimo zawieszenia przedsiębiorca może wykonywać. Z punktu widzenia ich podatkowych konsekwencji szczególnie interesujące wydają się zagadnienia dotyczące kosztów i amortyzacji. Zgodnie z art. 14a ust. 3 u.s.d.g. w okresie zawieszenia przedsiębiorca nie może osiągać bieżących przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej.
Powyższe oznacza, że nie ma co do zasady przepisów, które przewidują sytuację, o której Pan pisze.
Przeczytaj też: Zawieszona działalność a umowa o pracę
Mając to na uwadze, zgodnie z art. 81:
„§ 1. Podatnik lub płatnik, który wbrew obowiązkowi:
1) nie dokonuje w terminie zgłoszenia identyfikacyjnego albo aktualizacji objętych nim danych albo też podaje w nim dane niezgodne ze stanem rzeczywistym lub niepełne,
2) dokonuje zgłoszenia więcej niż jeden raz,
3) nie podaje numeru identyfikacji podatkowej lub podaje numer nieprawdziwy,
podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe.
§ 2. Tej samej karze podlega także ten podatnik, który wbrew obowiązkowi nie składa płatnikowi dostarczonego przez niego formularza zgłoszenia identyfikacyjnego.”
Z kolei kara grzywny za wykroczenie skarbowe jest określana kwotowo. Zgodnie z art. 48 Kodeksu karnego skarbowego kara grzywny w przypadku wykroczeń skarbowych może być wymierzona w granicach od jednej dziesiątej do dwudziestokrotnej wysokości minimalnego wynagrodzenia, chyba że kodeks stanowi inaczej.
Nie znalazłeś odpowiedzi na swoje pytania? Opisz nam swoją sprawę wypełniając formularz poniżej ▼▼▼ Zadanie pytania do niczego nie zobowiązuje.
Zapytaj prawnika - porady prawne online
O autorze: Wioleta Biel
Absolwentka Wydziału Prawa na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej oraz Studiów Podyplomowych z zakresu prawa podatkowego na Uniwersytecie Warszawskim. Licencjonowany doradca podatkowy (nr 12310). Od 6 lat związana z doradztwem biznesowym dla największych spółek w Polsce. Doradza w zakresie prawa podatkowego, prawa spółek handlowych oraz prawa gospodarczego. Specjalizuje się w podatkach dochodowych, międzynarodowej optymalizacji podatkowej, planowaniu podatkowym oraz bieżącej obsłudze korporacyjnej spółek prawa handlowego. Na swoim koncie ma liczne publikacje z zakresu zarówno polskiego, jak i zagranicznego systemu podatkowego. Pracuje w języku polskim i angielskim.
Zapytaj prawnika
