• Autor: Marcin Sądej
Poszukuję porady na temat rozpoczęcia działalności jako tatuażysta, mam stałą pracę, ale jestem po kursie tatuażu i chciałabym kontynuować tatuowanie, uzyskując w ten sposób dodatkowy dochód. Nie chcę podejmować zatrudnienia w studiu tatuażu jako np. stażysta, tylko skorzystać z tego, że studia tatuażu oferują wynajęcie fotela na godziny. Czy można zacząć wykonywać tatuaże bez zakładania działalności gospodarczej (tzn. wynajęcie fotela w studiu tatuażu i wykonanie kilku 2/3 tatuaży w miesiącu), w takim przypadku jak pobierać płatność od klientów i jak rozliczać ewentualny przychód za wykonanie tych kilku tatuaży? Jeśli dochód się zwiększy, w jaki sposób założyć działalność gospodarczą pozostając na etacie (stała praca na umowę o pracę), korzystając nadal z możliwości wynajmowania fotela w profesjonalnym studiu?
Myślę, że w opisanych okolicznościach dobrym rozwiązaniem będzie tzw. działalność nierejestrowana.
Co do zasady prowadzenie działalności handlowej w sposób ciągły i zorganizowany oraz nastawiony na zysk stanowi działalność gospodarczą, którą należy opodatkować zgodnie z zasadami właściwymi dla przedsiębiorców.
Co ciekawe, od 30 kwietnia 2018 r. do polskiego porządku prawnego wprowadzono możliwość prowadzenia działalności bez konieczności rejestrowania firmy. Jest to tzw. działalność nierejestrowana.
Zgodnie z art. 5 ustawy Prawo przedsiębiorców nie stanowi działalności gospodarczej działalność wykonywana przez osobę fizyczną, której przychód należny z tej działalności nie przekracza w żadnym miesiącu 50% kwoty minimalnego wynagrodzenia (w 2020 r. jest to kwota 1300 zł), i która w okresie ostatnich 60 miesięcy nie wykonywała działalności gospodarczej.
Jeżeli zatem w okresie ostatnich 60 miesięcy osoba nie prowadziła działalności gospodarczej, to może prowadzić działalność nierejestrowaną w zakresie robienia tatuaży pod warunkiem, że miesięczny przychód z tego tytułu nie przekroczy 1300 zł.
Do limitu brane są pod uwagę kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane. Przykładowo jeżeli usługę wykona Pani 30 września, ale zapłatę otrzyma Pani 5 października, to kwota ze sprzedaży będzie liczona do limitu we wrześniu (ponieważ jest to kwota należna, choć faktycznie nieotrzymana).
Prowadzenie działalności nierejestrowanej jest bardzo korzystne, ponieważ osoba fizyczna:
Tak naprawdę jedynym obowiązkiem osoby prowadzącej działalność nierejestrowaną jest prowadzenie miesięcznej ewidencji sprzedaży (aby monitorować, czy limit nie został w którymś miesiącu przekroczony).
Następnie wskazać należy, w jaki sposób dochodzi do rozliczenia podatku z tytułu działalności nierejestrowanej. Otóż zgodnie z art. 20 ust. 1ba ustawy PIT przychód z działalność nierejestrowanej zaliczany jest do tzw. innych źródeł. W konsekwencji takiej kwalifikacji przychody te są opodatkowane według skali podatkowej (17% lub 32%, jeżeli Pana dochód w ciągu roku przekroczy 85 528 zł) i wykazywane z pozostałymi dochodami (czyli w tym przypadku z dochodami z umowy o pracę) w zeznaniu rocznym PIT-36. Dochód roczny należy wykazać w wiersz „Inne źródła” w zeznaniu PIT-36. Zeznanie to składane jest do 30 kwietnia roku następnego po roku podatkowym. Tak jak już wskazałem, w przypadku przychodów z innych źródeł, ustawa PIT nie nakłada obowiązku odprowadzania miesięcznych zaliczek na podatek dochodowy (choć dobrowolnie można je wpłacać), co oznacza, że dochód z działalności nierejestrowanej jest rozliczany tylko raz do roku w zeznaniu PIT-36.
Opodatkowaniu w powyższym przypadku podlega dochód, którym jest różnica pomiędzy przychodem ze sprzedaży usług a kosztami uzyskania przychodu. W konsekwencji jeżeli w ramach działalności nierejestrowanej będzie Pani ponosiła wydatki związane z jej prowadzeniem i odpowiednio Pani je udokumentuje to taki wydatek może Pani ująć jako koszt podatkowy który pomniejsza przychód ze sprzedaży.
Teraz przejdźmy do kwestii podatku VAT.
Ustawa o podatku od towarów i usług wprowadza własną definicję działalności gospodarczej. Jak bowiem wynika z treści art. 15 ust. 2 ustawy VAT działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
W rezultacie podmiot prowadzący działalność nierejestrowaną jest na gruncie podatku VAT uznawany za podatnika prowadzącego działalność gospodarczą. Należy zatem mieć na uwadze, że do osób wykonujących działalność nieewidencjonowaną znajdą zastosowanie przepisy ustawy VAT.
Przeważnie jednak osoby prowadzące działalność nierejestrowaną nie płacą podatku VAT ponieważ korzystają ze zwolnienia podmiotowego. Zgodnie bowiem z art. 113 ust. 1 ustawy VAT zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł. W przypadku podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie działalności, zwolnienie przysługuje jeżeli przewidywana wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty 200 000 zł.
Dzięki tej formie nie musi Pani rejestrować działalności gospodarczej w CEIDG. Istotne jest jedynie, aby nie przekroczyć miesięcznego limitu.
Tak możliwe jest to na zasadach opisanych powyżej dotyczących działalności nierejestrowanej.
Trzeba jednak pamiętać, że działalność nierejestrowana podlega pod przepisy ustawy VAT nawet jeżeli osoba korzysta ze zwolnienia od VAT. To zaś oznacza, że jeżeli osoba wykonująca działalność nierejestrowaną świadczy usługi na rzecz osób fizycznych będących konsumentami, to zasadniczo powstaje po jej stronie obowiązek posiadania kasy fiskalnej i wydawania paragonów.
Można jednak być zwolnionym z powyższego obowiązku w oparciu o przepisy rozporządzenia MF w sprawie zwolnień z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kasy rejestrującej. W tym zakresie usługi tatuowania mogą korzystać z jednego z dwóch rodzajów zwolnień:
Zwolnienie z ewidencjonowania ze względu na wysokość osiąganych obrotów przysługuje podatnikom rozpoczynającym sprzedaż usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli przewidywany przez nich obrót z tego tytułu nie przekroczy, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności w danym roku podatkowym, kwoty 20 000 zł. Jeżeli jednak w trakcie roku obrót liczony proporcjonalnie do okresu dokonywanej sprzedaży przekroczy określony limit, zwolnienie traci moc po upływie dwóch miesięcy następujących po miesiącu, w którym przekroczono ww. limit.
Z kolei zwolnienie ze względu na formę dokonywanej zapłaty ma zastosowanie, w przypadku, jeżeli świadczący usługę otrzyma w całości zapłatę za wykonaną czynność za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem. Ponadto, z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie musi wynikać, jakiej konkretnie czynności dotyczyła. Zwolnienie to może być stosowane bez względu na wysokość osiąganych obrotów.
Jeżeli choć jeden z ww. warunków jest spełniony, to będzie Pani zwolniona z obowiązku posiadania kasy fiskalnej. Zatem nie musi Pani wystawiać klientom paragonów. Wykonaną usługę może Pani dokumentować np. fakturą czy rachunkiem (obie formy są dopuszczalne w przypadku działalności nierejestrowanej).
Zgodnie z art. 5 ust. 3 i 4 ustawy Prawo przedsiębiorców jeżeli przychód należny z działalności nierejestrowanej przekroczył w danym miesiącu wysokość limitu to działalność ta staje się działalnością gospodarczą, począwszy od dnia, w którym nastąpiło przekroczenie limitu.
W tym przypadku osoba wykonująca działalność gospodarczą składa wniosek o wpis do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej w terminie 7 dni od dnia, w którym nastąpiło przekroczenie limitu.
Powyższe zasady stosuje się również do osoby wykonującej dodatkowo pracę w oparciu o stosunek pracy.
Nie stanowi w tym przypadku żadnej przeszkody fakt wynajmowania fotela. Co więcej, wydatek na wynajem może być zaliczony do kosztów podatkowych przy działalności nierejestrowanej.
Nie znalazłeś odpowiedzi na swoje pytania? Opisz nam swoją sprawę wypełniając formularz poniżej ▼▼▼ Zadanie pytania do niczego nie zobowiązuje.
Zapytaj prawnika - porady prawne online
O autorze: Marcin Sądej
Prawnik, absolwent Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie, ukończone studia podyplomowe z zakresu Przeciwdziałania Przestępczości Gospodarczej i Skarbowej oraz z zakresu Rachunkowości i Rewizji Finansowej. Współpracuje z kancelariami doradców podatkowych oraz biurami rachunkowymi. Na co dzień zajmuje się obsługą prawną spółek handlowych. Publikuje artykuły o tematyce podatkowej. Udziela porad z zakresu prawa podatkowego, handlowego oraz cywilnego.
Zapytaj prawnika